Bir kentin en önemli varlıkları, onun kültürel ve sanatsal değerleridir. Bu değerlere sahip çıkmak ve gelecek kuşaklara aktarmak, yerel yönetimlerin ve sivil toplum kuruluşlarının öncelikli görevleri olmalıdır.
Ancak, Osmaniye’nin yöneticileri ile STK yöneticilerinin kültürel değerlere ne kadar önem verdiklerini ve bunları gelecek nesillere aktarma çabalarını sorgulamak gerekiyor.
Osmaniye’nin tarihsel, kültürel ve sanatsal değerlerine bakıldığında, bu değerlerin ne ölçüde korunduğunu ve yaşatıldığını sorgulamak kaçınılmaz hale geliyor.
Kentimizdeki bazı değerler, kamuoyu tarafından benimsenmişse ve yerel hafızada yer etmişse, bunları yaşatmak bir sorumluluktur.
Tarihsel ve kültürel varlıkların korunması üzerine sadece yazı asmakla iş bitmiyor. Örneğin, 7 Ocak Mahallesi’nde bulunan "sıra konaklar", yerel yönetimlerin ilgisizliği yüzünden kayboldu.
Sahipleri, müteahhitlerle anlaşarak konakların yerinde çok katlı beton binalar inşa etti. Artık o caddeye “sıra konaklar” demek mümkün değil.
Cevdet Sunay Caddesi’nde, Büyük Cami civarındaki “Saat Kulesi” de bir simgeydi. Ancak 6 Şubat depremlerinde hasar gördü ve yıkıldı. Yerine yenisinin yapılıp yapılmayacağı belirsizliğini koruyor.
Osmaniye’nin ilk ortaokulu, Cumhuriyet Meydanı olarak bilinen alana dönüştürüldü. Geçmiş dönem Belediye Başkanı Kadir Kara, bu meydanın ismini yeniden yazdırdı. Ancak son dönemde meydanın tamamen yıkılmasıyla artık “Cumhuriyet Meydanı” olarak anılmayacak.
Eski Belediye binasının karşısındaki tarihi “Mehmet Eminler Konağı” da geçtiğimiz günlerde bir yangında zarar gördü. Bu yapının geleceği hakkında hâlâ bir belirsizlik var. Zamanla “Mehmet Eminler durağı” gibi tanımlamaların da unutulması muhtemel.
Fıstıkçılar Çarşısı’nın yıkılarak “Rahime Hatun Meydanı” haline dönüştürülmesi, deprem sonrası üstündeki alanın esnaf çarşısı olarak kullanılmasıyla sonuçlandı. Bu meydan, bir süre sonra işlevini yitirerek konteyner çarşısına dönüşecektir.
Adnan Menderes Mahallesi’ndeki “Metin Tamer Apartmanları” da deprem sonrası yıkılarak TOKİ tarafından yeni konutlara dönüştürülüyor. Bu bölgenin gelecekte hangi isimle anılacağı merak konusu.
Büyük Cami yanındaki “Çınarlı Kahve”, tarihi çınarın çürüyüp yok olmasının ardından kesildi. Yerine dikilen çınar fidanının bu tarihi ne kadar yaşatacağı ise belirsiz.
Yazacak çok şey var; ancak artık bu kentin duyarlı insanlarına şu soruyu yöneltmek istiyorum: Kültürel ve sanatsal varlıklarımızı yaşatmak mı, yok etmek mi?
Yorum Yazın